Zaterdagavond 30 Maart 2013, witte zaterdag. Maar ook de dag dat Mumford & Sons ons koude kikkerlandje vereerde met een bezoek. Nadat ik ongeveer een uur heb lopen ruziën met de printer heb ik eindelijk de tickets uitgeprint en zijn we onderweg naar Amsterdam voor een avondje Engelse folk rock. Spotify laat ondertussen het laatste album van de Britse helden horen en de sfeer zit er dus al meteen goed in.
Nadat ik mijn auto bij een semi-legale parkeerplaats heb gestald zijn er twee dingen die me best verbazen. Ten eerste is er geen rij bij de ziggodome en kunnen we lekker snel naar binnen toe. Ten tweede staan er mensen bij de luikjes gewoon kaartjes te kopen voor het al maanden uitverkochte concert. Muntjes kopen, drinken halen en de zaal in waar het voorprogramma net is afgelopen. Helaas zijn we wat laat en is vooraan staan niet echt meer een realistische optie.
Stipt 21.00 begint de band met spelen en hoe! Little Lion man is de opening en daarmee zit de sfeer er meteen goed in. Marcus Mumford laat horen dat hij Live een heel goede stem heeft en enig verschil met het album is niet te horen. De band wordt muzikaal ondersteunt door drie violisten en drie blazers wat geheel in stijl met de twee prachtige albums is. Verder bevat de achterwand van het podium vele lampen, lasers en lichteffecten en hangt door de zaal een enorm aantal lampjes in de lucht.
De show bevat zo’n beetje het gehele repertoire van de Britten en dat mag ook wel want deze duurt haast twee uur. Wanneer het tijd wordt voor de toegift verdwijnt de band bovendien van het podium om een aantal minuten later achter in de zaal weer te verschijnen. Zo hebben de fans daar (waaronder ik) er ook een close-up ervaring bijgekregen. Hier spelen ze vervolgens het nummer reminder heel zacht en intiem met slechts een akoestische gitaar ter begeleiding. Als afsluiter verschijnt het band vervolgens samen met het voorprogramma op het podium om het geheel spectaculair af te sluiten met een gezamenlijk nummer. Hierna werd het tijd om weer door de kou richting auto te reizen om de barre terugtocht naar de Flevopolder in te zetten.
