Knak! Daar ging op de dag van aankomst in Turkije mijn hipster Vans zonnebril. Ach, hier koop je er zesduizend voor een tientje was mijn eerste gedachte, dus de jacht op een nieuwe vorm van bescherming tegen de zon was begonnen. Helaas bleek dat ik hiervoor in het verkeerde land was terecht gekomen. Ik had er natuurlijk al eens van gehoord en je weet stiekem wat je moet verwachten als je een winkel binnenstapt die M & H heet; afdingen dus. En daar knapte iets bij me.
Ik ben namelijk een zeer zachtzinnig koper en heb er een enorme hekel aan om korting aan een verkoper te vragen en nu werd ik er zo waar toe gedwongen. Want 50 euro betalen voor een echte nep ‘gucci made in Turkalitea’ doe ik dan weer niet. Dus na de verkoper heel boos te hebben gemaakt en het halve systeem van kopen in Turkije te bespreken kreeg ik deze voor 8 euro mee. 84% goedkoper dan de vraagprijs en toch een enorm gevoel van oplichting in je hoofd hebben, dat doen die Turken knap. Gelukkig kan men in een aantal winkeltjes ook producten kopen met een prijskaartje en hier heb ik gelukkig een echte Roy-Bon kunnen kopen voor maar 4 euro. Nu heb ik dus 2 super-stoere zonnebrillen en dat voor maar 12 euro. En toch kruipt steeds maar weer dat gevoel van oplichting, genaai en haat in je op.
Dus nu wil ik graag een test voorstellen aan de ‘ekte ekte’ merkzonnebril fabrikanten. Bewijs mij dat jullie peperdure attributen beter zijn dan mijn Roy-Bon of fake Gucci. Bij wijze van voorstel kunnen jullie mij gewoon een leuk proefmodelletje sturen, doe ik niet moeilijk over. Dus: Gucci, Ray-Ban, Replay, Armani, Polaroid en andere merken die ik niet kan betalen geef mij jullie monturen, glazen of gewoon een hele boel geld dan schrijf ik iets heel cools over jullie!
